Vandaag het verhaal van Magz.
Na een slechte ervaring bij haar eerste kindje, waar ze al twijfelde om kraamzorg te nemen koos ze er nu voor om geen kraamzorg te nemen.
Hoe dit haar beviel en hoe haar omgeving hier op reageerde kun je hier lezen.
Toen ik hoorde dat Magz geen kraamzorg had wilde ik er graag meer over weten.
Ik dacht dat er vast veel meer vrouwen zijn die dit interessant vinden dus vroeg ik haar of ze hier een stukje over wilde schrijven voor op mijn blog.
Bij Jayden vond ik het ook maar gek dat er een vreemd iemand in mijn huis voor mij en mijn gezin zou gaan zorgen.
Het voelt toch als een soort verplichting en sommige mensen weten niet eens dat het helemaal niet verplicht is!
Gelukkig viel bij de eerste keer alles mee dus koos ik er dit keer weer voor.
De tweede keer leek ik ook geluk te hebben, maar later vond ik het toch steeds minder.
Ik heb hier nooit iets over verteld in mijn blog.
Magz koos er voor om geen kraamzorg te nemen
De kraamtijd moet een perfecte en heerlijke tijd zijn voor zowel kind als moeder, tenminste, dat is wat mij altijd is gezegd.
Niet alleen tijdens mijn eerste zwangerschap, maar ook de tweede.
Het zou prachtig moeten zijn, een perfecte kraamweek waarin je niks hoeft te doen en alles lekker moet laten doen door anderen.
100% genieten van je kindje en van elkaar.
En dat was het, dat is het nogsteeds.
Bij mijn zoontje Jake heb ik écht 100% kunnen genieten, met papa Paul die anderhalve week vrij had genomen, met zijn grote zus Kyara..
Het was perfect, precies zoals het moet zijn, met zn viertjes en zónder kraamzorg.
Een vreemd iemand in je huis
De kraamzorg, ik vond het al een gek idee dat iemand voor mij en Kyara zou komen zorgen.
Tuurlijk zul je wat ‘opstart probleempjes’ hebben, zoals elke ouder, daarvoor vond ik het dan ook wel weer een fijn iets.
Maar helaas had ik niet de kraamverzorgster waar normaal over gesproken wordt, het ‘top vrouw’ en ‘goede hulp’ kon ik weglaten..
Ik zal vertellen waarom.
Tijdens mijn eerste zwangerschap ben ik bij mijn vriend, zwager en schoonmoeder ingetrokken.
Mijn vriend woonde net zoals ik nog thuis bij onze ouders.
Dus ook onze kraamzorg kwam, bij mijn schoonmoeder in huis, mij en Kyara verzorgen. 5 minuten na haar binnenkomst had ze mijn schoonmoeder ‘toch echt oud’ genoemd, in context dat ze nu oma was en heeft ze over de radio heen geschreeuwd of die aub zo snel mogelijk uit kon, die letterlijk op volume 2 vd 50 stond..
Zij vroeg ons naar boven te gaan, naar mijn bed, voor de rust.
Dat leek mij ook een goed plan en terwijl ik bezig was met Kyara te laten aanhappen, wat niet zo gemakkelijk ging, was zij uit aan het leggen wat zij kwam doen.
3 uurtjes per dag zou ze komen, zou ze de toiletten en douche schoonmaken en mij helpen met borstvoeding.
Bijhouden hoe Kyara eruit zag, het boek invullen en eventueel eten maken voor mij. Papa Paul had ook toen anderhalve week vrij genomen, het was tenslotte ook zijn eerste kindje.
Toen hij tussendoor even zei dat hij de tas uit de auto zou halen en de auto zou verzetten, ging het mis.
‘Ja ga maar’ zei mevrouw kraamverzorgster met een wuif, helaas op een toon waar ik van schrok.
Op mijn vraag ‘pardon?’ Werd geantwoord dat hij alleen maar stress bracht en dat hij mij met rust moest laten.
Dat schoot bij mij het verkeerde keelgat in.
Mijn vriend heeft ADHD, ja, hij kan soms – met de nadruk op soms – wel eens druk zijn, maar op dat moment was hij zeker géen stressfactor.
Ik heb haar laten weten hoe of wat en dat zij absoluut niet zo tegen hem hoefde te doen.
De volgende dag kwam zij weer, heeft ze mij goed geholpen (want heus niet alles was slecht aan haar) met Kyara proberen te laten aanhappen met borstvoeding en is ze, zoals gezegd, de toiletten schoon gaan maken.
Na het toilet boven is ze naar mij toe gelopen, en sommeerde dat ‘de jongens’ (mijn vriend en zwager) zittend moesten gaan plassen.
Waarop ik haar doodleuk vertelde dat ze niet voor niks een pielemans hebben gekregen.
Daar was zij het niet mee eens en is zij weggelopen om het toilet beneden te doen.
Mijn schoonmoeder was beneden en aangezien zij bij mij niet het gewenste antwoord kreeg, heeft ze het nogmaals gesommeerd aan mijn schoonmoeder.
Helaas niet in haar voordeel, want zij antwoorde precies hetzelfde als dat ik had gedaan.
Dit zijn kleine grepen uit mijn ‘kraamweek’ die ik op dag 4 heb afgezegd. ‘S ochtends op dag 4, voor zij aan kwam en toen het bedrijf net bereikbaar was.
Ik liet weten dat ik het welletjes vond zo en haar niet meer over de vloer wilde.
Zij was al onderweg, dus dag 4 zou haar laatste dag zijn, wat ik helemaal prima vond.
Zij heeft uit zichzelf op het beëindigde contract gezet dat wij ‘als jonge ouders de financiën niet hadden’ om het eigen risico (4,xx per uur dat zij er zou zijn) te kunnen betalen..
Papa Paul is de beste kraamverzorger die ik had kunnen wensen
Deze nare ervaring heeft mij doen besloten dat ik beter af zou zijn zónder kraamzorg tijdens mijn kraamweek met Jake.
Papa Paul is de beste kraamverzorger die ik had kunnen wensen, hij heeft letterlijk alles gedaan, van jake verschonen en Kyara tevreden houden, tot mij ‘checken’ en koken! Ik weet zeker, dat mocht ik ooit nog een kindje willen, dat ik zo hetzelfde zal kiezen.
Nu kreeg ik natuurlijk wel bij elke afspraak bij de verloskundige de vraag of ik al kraamzorg had geregeld.
Rond week 16 heb ik laten weten dat ik geen kraamzorg wilde.
Zij waren het daar eigenlijk niet mee eens, ivm de check-ups van mij en Jake die gedaan moesten worden.
Een plan werd uiteindelijk bij de volgende afspraak opgesteld, zij zouden om de dag komen om ons te checken.
Kijken of Jake niet geel zag, of hij goed drinkt, of hij zijn temperatuur goed vast kon houden etc.
De basistaken van de kraamzorg kwamen zij uitvoeren dus.
Geen schoonmaak, geen gekook of iets, helemaal dikke prima vond ik.
En papa Paul ook, hij was er helemaal klaar voor en stond geheel achter mijn keuze! Alleen de verloskundige dus niet..
Elke afspraak werd gevraagd of ik het wel zeker wist, of het mij niet handiger leek dat ik toch voor kraamzorg koos, mocht er toch onverhoopt iets mis gaan/zijn.
In mijn omgeving merkte ik er niet veel van, niemand vroeg het, het is zo normaal dat je kraamzorg hebt.
Een enkele keer werd gevraagd wie ik had gekozen als kraamzorg, om dan een hele verbaasde blik terug te krijgen na ik antwoordde met ‘geen’.
In de kraamweek zelf heb ik veel vraag erover gehad; ‘waar is je kraamzorg’ ‘oh heb je dan minimale uren afgenomen’ etc.
Uiteindelijk zelfs nog discussies gehad over hoe goed kraamzorg wel niet zou zijn en of ik het niet alsnog kon regelen..
Vele begrepen mij als ik mijn verhaal deed, over mijn slechte ervaring met de kraamverzorgster, enkele vonden het maar raar..
Want wie wilt er nou geen kraamzorg? Je lekker laten verwennen? Zo’n ‘top mens’ over de vloer hebben..
Ik. Magz. (Ok en stiekem papa Paul ook) Dan maar helemaal out of the mainstream, maar wat ben ik blij met mijn keuze geweest!
