Twijfel: Een tweede kindje of toch niet?


Toen ik bevallen was riep ik gelijk “dit doe ik nooit meer!”.
Een tweede kindje zat zoiezo eigenlijk nooit in mijn hoofd.
Maar nu twijfelen we, willen we een tweede kindje? en wanneer willen we dan beginnen?

Wel of niet een tweede kindje:

 

Ik weet van vroeger hoe het is als je de aandacht niet goed verdeeld.
Dit is natuurlijk niet altijd jou schuld, soms kun je niet anders omdat 1 van de kindjes “speciale aandacht” nodig heeft.

Maar aan de andere kant, ik wilde er altijd graag nog een broertje of zusje bij.
Mijn zus heeft een beperking en was daarom niet altijd een even makkelijke en fijne zus.
Ik miste een echte band, iemand waar ik echt mee kon spelen, praten en normaal ruzie mee kon maken.

Na de bevalling wilde ik dit nooit weer meemaken.
Maar hoe ouder Jayden werd, hoe meer ik begon te fantaseren hoe het zou zijn als we een tweede kindje krijgen.

We zijn er dus uit, we willen graag een tweede kindje als ons dat gegund is tenminste.
Maar we twijfelden of we er nu al aan willen beginnen, of nog even wachten.
En wat nou als het weer 3 jaar duurt?

 

Wanneer een tweede kindje:

Sommigen moeten er de eerste 3 jaar nog niet aan denken.
En sommige mensen willen er gelijk alweer voor gaan.
Ik zal vertellen hoe ik er zelf over denk.

Als je laat begint heb je als het goed is meer tijd.
Je eerste kindje gaat naar school en zo heb je weer genoeg tijd voor de baby.
Het nadeel hiervan is gelijk weer dat je de baby mee moet nemen om je andere kindje misschien van en naar school te brengen.

En als je vroeg begint zullen ze samen nog in de luiers zitten.
Hebben ze waarschijnlijk ongeveer nog een beetje hetzelfde ritme.
En zijn de gebroken nachten al bekend.

Ik denk ook dat het veel leuker zou zijn als ze later met elkaar gaat spelen (als ze niet gaan vechten) dat het dan leuker is als er minder leeftijdsverschil in zit.

Wij zijn er dus uit, als we een tweede willen willen we in ieder geval niet meer te lang wachten.

 

 

 

Voors en tegens van (snel) een tweede kindje:

Er zijn voors en tegens.
Ik heb ze allemaal opgezocht, gezien, gelezen of gehoord maar misschien heb je er zelf nog meer.
En natuurlijk weet je nooit echt wat je te wachten staat…
Was je eerste kindje een huil baby dan is de tweede dat niet perse en andersom.

Ik heb natuurlijk nog geen ervaring, maar ik schrijf wat ik denk.

Het lijkt mij heerlijk om weer zwanger te zijn.
Weer zo’n lief klein mensje dat groeit in jou, maar hierbij heb je natuurlijk ook weer de stress of alles wel goed gaat.
Ik denk alleen dat dit nu wel iets minder zou zijn omdat je al een beetje weet wat je te wachten staat en hoe alles voelt.

Dubbel zoveel liefde!
Ik heb nog genoeg liefde om te geven, en natuurlijk krijg je er ook liefde voor terug.

Maar het zal ook zeker zwaarder zijn!
2 Kindjes, 2 keer zoveel troep.
Aandacht verdelen en dubbel zo goed opletten.

Ik denk ook dat je er vanzelf wel weer in groeit.
Met de eerste was het ook wennen, en dat zal het met de 2de ook wel zijn.
Je komt vanzelf wel weer in een ritme.
En hoe dichter je ze op elkaar hebt, hoe makkelijker me dat lijkt omdat ze dan nog een beetje in hetzelfde ritme zitten.

Dubbele spullen.
Als de eerste nog klein is en in een ledikant slaapt zul je er dus weer een moeten aanschaffen.
En als het dan ook niet nog een jongen of nog een meisje is dan kun je alle kleertjes weer opnieuw aanschaffen.
Oke, dat is natuurlijk wel gelijk weer een goed excuus om te shoppen.

 

 

Wanneer begonnen jullie aan een tweede kindje?
En waarom snel of juist niet snel?

 

20 weken echo jongen hoofd, benen, hersnenen, geslacht, hand, voet, rug

Bewaren

Facebook Comments

7 antwoorden op “Twijfel: Een tweede kindje of toch niet?”

  1. Wij wilden eigenlijk al van in het begin meerdere kindjes. We besloten na de bevalling geen anticonceptie te gebruiken, en nu ben ik -9 maanden na de bevalling- weer zwanger! Heel pril nog maar als alles goed gaat komt er in augustus een kindje bij. Zoonlief is dan 18 maanden.
    Ik zie veel voordelen: je zit nog in het ritme, en ik denk dat ze veel aan elkaar zullen hebben en van elkaar zullen leren. We zien het helemaal zitten.

      1. Helaas is het een miskraam geworden… natuurlijk erg verdrietig maar we tellen onze zegeningen met ons gezonde zoontje.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.