Als zwanger worden niet lukt – Clomid

Als het goed is weten de meeste van jullie dat het zwanger worden van Jayden 3 jaar heeft geduurd.
Toen we begonnen voor een tweede kindje had ik al niet verwacht dat het direct raak zou zijn, maar hoopte toch stiekem dat het iets sneller zou gaan.
Je lichaam weet dan wat het moet doen zeggen sommige mensen dan.
Helaas is er alweer een tijdje voorbij en zijn wij naar het ziekenhuis gestapt voor onderzoek en “hulp”.

 

De eerste keer naar het ziekenhuis

Als eerst belde ik de dokter voor een verwijsbrief.
Ik moest van de assistente een afspraak maken met de dokter om het er met hem over te hebben.

Gewapend met een temperatuurlijst, blaadje met opgeplakte ovulatietesten en een app met al mijn cyclus gegevens ging ik er naartoe…
Maar ik hoefde eigenlijk alleen maar te zeggen dat we al een jaar bezig waren en ik de 3 jaar die we met Jayden kwijt waren alweer dichterbij zagen komen!

Ze regelde het gelijk en ik kon weer naar huis.
Ik zat natuurlijk gelijk in spanning van wanneer ik dan opgeroepen zou worden, of moest ik nou zelf bellen??

Na een maand belde ik het ziekenhuis of ik nu zelf een afspraak moest maken of niet.
Ze vertelde mij dat er al een brief onderweg was en de afspraak stond voor over 2 weken!!

 

Een echo en onderzoeken

Weer had ik mijn temperatuurkaartjes, ovulatietesten en App met alle info mee.
Gelukkig hoefde ik dus niet meer te temperaturen omdat ik dat al had gedaan.

Ze maakte een echo en ja natuurlijk, net op dat moment een nette cyclus!
Er zat al een aardig eitje die volgens haar het weekend wel zou gaan “springen”.

Ik moest bloedprikken, Björn moest een afspraak maken om zijn aandeel in te leveren en te laten controleren en even later hadden we weer een afspraak om de uitslagen hiervan te bespreken.

Alles was natuurlijk weer dik in orde (volgens hun richtlijnen).
En we werden weer naar huis gestuurd om het nog een jaar te proberen omdat we nog zo’n 50% kans hadden dat het binnen een jaar zou lukken.
Ik mocht dus eigenlijk juni 2018 terug komen.

Na anderhalf jaar weer naar het ziekenhuis

Toen ik 15 januari weer eens ongesteld werd was ik het zat.
Ik dacht ik bel gewoon! anderhalf jaar is toch wel een genoeg?
Ondertussen was bijna iedereen die zwanger wilde worden in mijn omgeving al zwanger, maar ik zit hier nog met een lege buik.

 

5 februari kon ik gelukkig langs komen.
Alweer een andere arts, de 3de nu al maar dat maakte me niks uit, als ze maar iets konden doen.

Îk ging er eigenlijk vanuit dat ik een echo kreeg.
Ik had geen idee of mijn eisprong nu was geweest of niet, mijn temperatuur doet de laatste tijd een beetje gek.
Maar helaas die kreeg ik niet.

Ik voelde me eigenlijk eerder een beetje ongewenst, hadden ze dat aan de telefoon niet al kunnen vertellen?
Dat had me weer een ritje gescheeld…

Volgens haar viel ik net een beetje buiten de boot omdat ik vaker een kortere cyclus heb dan 36 dan langer.
Op zich ben ik blij dat mijn cylcus nu korter is maar ik heb gewoon het idee dat er iets mis is met mijn lijf!

Geen IUI maar wel hormonen – Clomid

Ze wilden geen IUI doen omdat ik dan hormonen zou moeten slikken.
Het gekke is dat ze me daarna wel Clomid aanbood.
Dit is toch ook een hormoon??

Ach, ik was blij dat ik in ieder geval IETS van “hulp” kreeg dus nam dit met beide handen aan.

Ik moest wachten tot mijn volgende cyclus, als die natuurlijk kwam….
En ja natuurlijk kwam die!
15 februari werd ik ongesteld na een cyclus van 31 dagen.

Op dag 3 van mijn cyclus mocht ik gaan beginnen met Clomid 50mg tot en met dag 7.
Vandaag is dag 7 dus ik heb net mijn laatste pilletje genomen.

 

Nu moet ik op CD21 weer naar het ziekenhuis om mijn bloed te laten controleren op progesteron.
Gelijk na het bloedprikken moet ik weer een afspraak maken om de uitslag te bespreken en gaat ze als het goed is een echo maken.

Nu is het dus gewoon weer afwachten wanneer mijn eisprong is.
Ik heb wel het gevoel dat hij deze maand eerder gaat komen maar zeker weten doe ik dat natuurlijk niet.
Ik zit ook pas op CD7 maar ben wel alvast gestart met ovulatietesten, you never know….

 

Bijwerkingen Clomid

 

Ik heb me natuurlijk suf gegoogeld over Clomid.
Ik las succesverhalen, maar ook verhalen waar het niet aansloeg of geen effect had.
Gelukkig heb ik normaal wel een eisprong dus dat scheelt al een beetje.

Ook las ik veel verhalen over bijwerkingen.
De meeste mensen hadden erg last van stemmingswisselingen, opvliegers en buikpijn.

Gelukkig heb ik tot nu toe helemaal nergens last van gehad!

 

 

Facebook Comments

Eén antwoord op “Als zwanger worden niet lukt – Clomid”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.